۱۳۹۲ تیر ۱۸, سه‌شنبه

انتخابات 92 گذشت، زندانیان انتخابات 88 هنوز در زندانند/ بخش دوم

سه شنبه, ۱۸ تیر, ۱۳۹۲ 

خانواده زندانیان سیاسی از امید به دولت تدبیر و امید می گویند

و حالا خانواده های زندانیان سیاسی که در ماه های اخیر باز هم برای ساختن کشور و جلوگیری از به قهقرا رفتن آن، آستین ها را بالا زده بودند، این روزها با پیگیری مطالبات بر حق شان، به دنبال تغییر وضع موجود و آزادی زندانیان شان هستند. زندانیانی که بعد از چهار سال بازجویی و انفرادی و بعضا شکنجه و بی قانونی های ظالمانه همچنان از مدنی ترین ابزارها چون قلم و قانونی ترین روش ها نقد و اعتراض و اعلام موضع می کنند....

کلمه- زهرا صدر: حضور یک زوج جوان روزنامه نگار در زندان می تواند در هر نقطه ای از زمان و مکان بمب خبری ای باشد الا آن زمان که صدها جوان و پیر و زن و مرد بازداشت و مجروح و کشته می شوند تا آنجا که رنگ ظلم ها برای افراد کمرنگ می شود.
چهار سال بیشتر از روزهای سرکوب مردم به جرم سوال “رای من کجاست؟” نمی گذرد و آثار و زخم ها و نشانه ها هنوز بر قلب ها و تن ها و روان ها برجای است، اما بر اساس همان قانون همیشگی طبیعت او که هزینه ی بیشتر پرداخته دلسوزتر است برای کشورش.
و حالا خانواده های زندانیان سیاسی که در ماه های اخیر باز هم برای ساختن کشور و جلوگیری از به قهقرا رفتن آن، آستین ها را بالا زده بودند، این روزها با پیگیری مطالبات بر حق شان، به دنبال تغییر وضع موجود و آزادی زندانیان شان هستند. زندانیانی که بعد از چهار سال بازجویی و انفرادی و بعضا شکنجه و بی قانونی های ظالمانه همچنان از مدنی ترین ابزارها چون قلم و قانونی ترین روش ها نقد و اعتراض و اعلام موضع می کنند.
در بخش دوم گفت و گو با خانواده های زندانیان سیاسی این بار، مادر مهسا امرآبادی، پدر محمدحسین نعیمی پور و مادر و پدر حسین رونقی از امید برای آزادی زندانیان سیاسی می گوید.
متن این گفت و گو ها را با هم می خوانیم:
مادر مهسا امرآبادی: قبل از آنکه دیر شود صدای مردم را بشنوید
مادر مهسا امرآبادی می گوید: می خواستم به آقایان بگویم که گوشهایشان را باز کنند و صدای مردم را بشنوند و قبل از اینکه دیر شود یک راه نجاتی برای ملت و مردم بگذارند قبل از اینکه خودشان غرق شوند و ببیند خواسته مردم چیست. بچه های مردم را بی گناه نگه ندارند.
مریم نقی مادر مهسا امرآبادی زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین در گفت و گو با کلمه با بیان این که هنوز هیچ خبری نه هیچ خبری از مرخصی نیست می گوید با اینکه نزدیک ۶ ماه است که از اولین مرخصی مهسا گذشته، هیچ خبری از مرخصی نیست. ما هرچه پیگیری می کنیم و دادستانی می رویم فایده ای ندارد. قبل از انتخابات می گفتند بعد از انتخابات، بعدش هم که هنوز هیچ خبری نیست متاسفانه.
مادر این روزنامه نگار دربند که حال روحی مهسا را خوب و قوی توصیف می کند می گوید که بعد از انتخابات بچه های داخل بند خیلی شارژ شدند و انرژی گرفتند. البته به هر حال زندان زندان است و سختی هایش کم نیست اما بچه ها خیلی خوب روحیه ی خود را حفظ کرده اند.
مریم نقی معترض است که اصلا نمی دانم برای چه این هنوز زندانیان را نگه داشته اند و می پرسد: مشکل واقعی کجاست؟
مهسا امرآبادی و مسعود باستانی زوج جوان و روزنامه نگاری هستند که در دو زندان جدا از هم ایام حبس ناعادلانه ی خود را سپری می کنند.
مهسا امرآبادی نخستین بار در خرداد سال ۸۸ بازداشت و حدود سه ماه را در بند انفرادی ۲۰۹ سپری کرد. او که به یک سال حبس محکوم شده بود دومین بار در اسفند ۸۹ به بهانه حضور در تجمعات اعتراضی به حصر مهندس موسوی و مهدی کروبی توسط حفاظت اطلاعات سپاه در حالیکه او در خودروی شخصی اش و دور از محل تجمعات بود، بازداشت شد. او توسط قاضی پیر عباسی محاکمه و به یک سال حبس تعزیری دیگر و ۴ سال حبس تعلیقی محکوم شده و ۲۲ اردیبهشت سال گذشته برای اجرای دو سال حکم خود به زندان اوین رفت.
مسعود باستانی همسر روزنامه نگار مهسا نیز که از تاریخ ۱۴ تیر ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی برای ایجاد اغتشاش به شش سال زندان محکوم شده بود تا بهمن ماه ۱۳۸۸ در زندان اوین به سر ‌برد، اما پنجم بهمن ماه ۱۳۸۸ در اقدامی خلاف قانون و بر خلاف اصل تفکیک و طبقه‌بندی زندانیان از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر که محل نگهداری مجرمین خطرناک است، منتقل شد.
مادر مهسا امرآبادی خاطرنشان می کند به هر حال گذشته از انتخابات و وعده ها، شعارهایی که مردم در روزها و شادی های پس از پیروزی در خیابان ها سر دادند و خواسته هایی که داشتند باید به گوش آقایان برسد. بعد از ۴ سال که این بچه ها و بسیاری از جوان ها و فعالان ما را در زندان نگه داشته اند، حالا که مردم فرصتی پیدا کردند و توانستند علنی حرف بزنند و شعار دهند، یکی از جدی ترین خواسته هایشان همین آزادی زندانیان سیاسی است. امیدوارم آقایان اینقدر عقل داشته باشند که این خواسته مردم را بشنوند.
مریم نقی می گوید که چهار سال مرتب پیگیری قانونی کردیم از این به بعد هم دست برنخواهیم داشت. ولی اینکه تا چه حد بتوانیم پیشرفت کنیم و بتوانیم حرفمان را به گوش اینها برسانیم نمی دانم. واقعا اینکه تغییری در رویه اینها به وجود می اید را نمی دانم ولی امیدوارم.
مادر این روزنامه نگار که بیش از یک سال است در زندان به سر می برد هنوز یک سال دیگر تا پایان محکومیتش مانده در پایان می گوید: من می خواستم به آقایان بگویم که گوشهایشان را باز کنند و صدای مردم را بشنوند و قبل از اینکه دیر شود یک راه نجاتی برای ملت و مردم بگذارند قبل از اینکه خودشان غرق شوند و ببیند خواسته مردم چیست. بچه های مردم را بی گناه نگه ندارند.

پدر حسین رونقی: امیدوارم به وعده ها عمل شود و زندانیان سیاسی آزاد شوند
زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی با اشاره به اینکه هنوز به درخواست مرخصی برای پسرش پاسخی داده نشده است به کلمه می گوید حسین هم مانند خیلی از دیگر از جوان ها الان در زندان گرفتار است اما با حرف ها و وعده هایی که داده شده فکر می کنم که به زندانیان سیاسی به زودی مرخصی بدهند. گرچه این سال ها بس که حرف زدند و عمل نکردند من دیگر باور نمی کنم.
حسین رونقی ملکی، ۲۵ ساله، در ۲۲ آذرماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان استان آذربایجان شرقی بازداشت و به گفته خانواده‌اش حدود ۳۰۰ روز در سلول‌های انفرادی بند دو الف زندان اوین به‌سر برد. این فعال حقوق بشر به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
پدر حسین رونقی نیز در گفت و گو با کلمه می گوید: ۴ اصل وجود دارد که اگر در کشور رعایت نشود آن کشور روی موفقیت و خوشی را نخواهد دید.
حسن رونقی با بیان اینکه عدالت یکی از آن اصول است ادامه می دهد: که بر مبنای آن قانون اساسی و قانون تصویب می کنند. دیگری قانون است که در کشور قانون باید حاکم اشد. سومی اجرای قانون است. اگر قانون باشد ولی اجرا نشود فایده ای ندارد و چهارم هم مردمی هستند که از قانون تبعیت می کنند.
پدر این زندانی سیاسی با ابراز تاسف از این که این موارد در کشور ما به درستی اجرا نمی شود می گوید: اگر انتخابات آزاد بود پسر من باید بیرون می ماند. او هم یک ایرانی است. تغییری بعد از انتخابات انجام نگرفته است. البته حرف های زیادی شنیدیم و امیدواریم آقای روحانی به گفته های خودش عمل کند.
به گفته ی حسن رونقی، به مردم وعده هایی داده شده که امیدوارم به آن ها عمل شود تا مشکلات کشور حل شده و زندانیان سیاسی هم آزاد شوند.
پدر حسین رونقی با تاکید بر این که زندانیان سیاسی کاری نکرده اند می افزاید: آنها صرفا انتقاد کردند از تخلفاتی که دیده اند، از اختلاس، بیکاری، فقر بیچارگی.
پدر این زندانی سیاسی با اشاره به اینکه مردم با مشکلات زیادی در کشور درگیر هستند تصریح می کند که بارها دیده ایم مردمی را که برای خرید نان خود در مانده بوده اند.
آقای رونقی در پایان با بیان اینکه وضع کلیه های پسرش نگران کننده است ابراز امیدواری می کند که به زودی زندانیان سیاسی آزاد شوند و وعده هایی که به مردم داده شده نیز عملی شوند.
هفته ی گذشته گزارش شد که یک مقام قضایی در پاسخ به حسین رونقی که به بی توجهی های مسولان قضایی نسبت به وضعیت خود و زندانیان سیاسی اعتراض کرده گفته است. نهایتا در زندان می میری و بعد از دو هفته سر و صدای رسانه ها، همه چیز تمام می شود.
سید حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر در بند، در ملاقات کوتاهی که با این مقام قضایی در داخل بند ۳۵۰ زندان اوین داشته است نسبت به وضعیت بد غذای زندان ، نبود امکانات پزشکی ، تخصصی و دارویی و عدم توجه مسولان به نگهداری خود و دیگر زندانیان بیمار در محیط غیربهداشتی و نامناسب زندان اعتراض کرده و با واکنش بد وی مواجه شده است.
این مقام قضایی همچنین در پاسخ به درخواست مرخصی استعلاجی حسین رونقی عنوان کرده است که تاکنون نامه موافقت با مرخصی وی از طرف اطلاعات سپاه برای دادستانی ارسال نشده است. این در حالی است که بارها مقامهای ارشد قضایی از استقلال قوه قضاییه در تصمیم گیری ها سخن به میان آورده اند.
بنا به نظر پزشکان متخصص سید حسین رونقی ملکی که علاوه بر بیماری کلیوی اخیرا با بیماری پروستات و التهاب مثانه مواجه شده و نیازمند حضور در محیطی بدون استرس و با امکانات کافی غذایی و رفاهی و دسترسی آزاد، راحت و سریع به پزشک معالج و امکانات فوق تخصصی و درمانگاهی می باشد تا بتواند درمان خود را ادامه دهد.
این فعال حقوق بشر طی روزهای اخیر بدلیل نبود امکانات تخصصی و دسنرسی نداشتن به پزشک معالج خود و نبود غذای سالم در زندان با مشکل خونریزی گوارشی نیز مواجه شده است که به همین دلیل از مصرف داروهای خود برای درمان بیماری کلیوی و پروستات نیز منع شده است.

پدر محمدحسین نعیمی پور: امیدوارم که با آمدن دولت جدید و تغییرات در وزارت اطلاعات، گره ها باز شود
محمد نعیمی پور، پدر محمدحسین نعیمی پور جوان کم صدای محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین دوران محکومیت ۴ ساله ی خود را می گذراند با بیان اینکه روحیه ی محمدحسین در زندان خیلی خوب است می گوید: هنوز خبر موثقی نداریم از اینکه بخواهند مرخصی بدهند و یا خیر.پدر این زندانی سیاسی که خود نیز عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ایران اسلامی و از نمایندگان مجلس ششم شورای اسلامی است با اشاره به مطالبات مردم در انتخابان اخیر ریاست جمهوری به تغییر هر چه زودتر وضعیت موجود ابراز امیدواری کرده و خاطرنشان می کند که خود من تصورم این است که قبل از عید فطر اتفاقی نمی افتد.
محمدحسین نعیمی پور از جوانان فعال عضو حزب مشارکت و فرزند محمد نعیمی پور، نماینده مجلس ششم شورای اسلامی است که در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد.
این عضو خانواده شهدا و فعال “پویش موج سوم” در دوران بازداشت و انفرادی تحت فشار شدید قرار داشت تا در مصاحبه ای تلویزیونی از جنبش سبز و رهبران آن اعلام برائت کند.
پدر محمدحسین نعیمی پور پیش از این نیز در گفت و گو با کلمه گفته بود: متاسفانه دادستانی از خود سلب اختیار و مسئولیت کرده و آن را به عهده وزارت اطلاعات و بازجوها گذاشته است. بازجوهای محمد حسین هم حرف های جالبی زده اند. کسی را بی دلیل در زندان نگه داشته اند و حالا از او می خواهند از گذشته اش توبه کند، از وقایع این چند سال ابراز برائت کند و علیه به قول خودشان سران فتنه موضع بگیرد. این نشان می دهد که چقدر این بازجوها سطحی هستند و عمق ندارند. انگار متوجه نیستند این مدت چه گذشته است! خیلی کلیشه ای حرف هایی را از زندانی سیاسی می خواهند که چند روز مرخصی بدهند، در حالی که همه می دانند چه شرایطی وجود دارد. هیچ یک از این زندانی ها تاکنون زیر بار این حرف ها نرفته اند و نخواهند رفت. شاید هم تعمدا شرایطی می گذارند که مطمئنند امکان پذیر نیست. شرط محال می گذارند که بعد بگویند ما خواستیم مرخصی بدهیم، خودشان نپذیرفتند. متاسفانه قوه قضائیه هم خودش را معطل چنین شرایط سخیفی کرده است.
محمد نعیمی پور این بار و در روزهایی که خانواده ها امید به تغییر وضع بسته اند با اشاره بیان اینکه نه تنها خانواده ی وی که همه ی خانواده های زندانیان سیاسی پیگیر مطالبات خود هستند تاکید می کند که به هر صورت باید منتظر باشیم که تغییر و تحولات در  کابینه دیده شود تا فرصت فراهم شود.
پدر محمدحسین در عین حال معتقد است ما که چهار سال تحمل کردیم الان هم باید تحمل کنیم که انشا الله با یک تعامل گره ها باز شود و الا صرف پیگیری ها که حرکت جدیدی نیست و در این چهار سال هم ما خیلی پیگیری کردیم و نتیجه اش آن نبوده که می خواستیم.
وی در پایان تصریح می کند که اما من خیلی امیدوار هستم که با آمدن دولت جدید و تغییراتی که احتمالا در وزارت خانه ها از جمله وزارت اطلاعات ایجاد میشود راه باز شود.

 

 

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر